يَا بُنَيَّ إِنَّهَا إِنْ تَكُ مِثْقَالَ حَبَّة مِنْ خَرْدَل فَتَكُنْ فِي صَخْرَة أَوْ فِي السَّمَاوَاتِ أَوْ فِي الاَْرْضِ يَأْتِ بِهَا اللَّهُ إِنَّ اللَّهَ لَطِيفٌ خَبِيرٌ (16 )
اكنون مى خواهى ادامه نصيحت هاى لقمان را برايم بگويى، لقمان به فرزندش چنين گفت: "فرزندم ! بدان اگر تو كار خوب يا بدى انجام دهى و آن كار به اندازه يك دانه خَردَل هم باشد، خدا در روز قيامت آن كار را براى حسابرسى حاضر مى كند، هر چند آن كار بسيار كوچك، در دل سنگى يا گوشه اى از آسمان ها يا زمين، پنهان شده باشد، خدا به همه امور كوچك كاملاً آگاه است و از همه چيز باخبر است".

* * *

هدف لقمان از اين سخن اين بود كه فرزندش به ياد قيامت باشد و بداند كه او نتيجه كارهاى خود را در روز قيامت مى بيند.
لقمان در سخن خود از "خردل" سخن گفت، خردل گياهى است كه دانه هاى بسيار كوچكى دارد. در زبان عربى وقتى مى خواهند كوچكى چيزى را مثال بزنند، مى گويند: "آن چيز مثل دانه خردل است"، امّا زبان فارسى ما چنين مى گويم: "آن چيز به اندازه سر سوزن است".
در روز قيامت من نتيجه همه كارهاى خود را مى بينم، هر چند كار من به اندازه سر سوزنى باشد !

* * *