وَلَوْ شِئْنَا لاََتَيْنَا كُلَّ نَفْس هُدَاهَا وَلَكِنْ حَقَّ الْقَوْلُ مِنِّي لاََمْلاََنَّ جَهَنَّمَ مِنَ الْجِنَّةِ وَالنَّاسِ أَجْمَعِينَ (13 )فَذُوقُوا بِمَا نَسِيتُمْ لِقَاءَ يَوْمِكُمْ هَذَا إِنَّا نَسِينَاكُمْ وَذُوقُوا عَذَابَ الْخُلْدِ بِمَا كُنْتُمْ تَعْمَلُونَ (14 )
تو به آنان چنين پاسخ مى دهى:
به شما اختيار دادم تا شما راه خود را انتخاب كنيد، من پيامبران را براى هدايت شما فرستادم و حقّ را بر شما آشكار كردم.
من هيچ كس را مجبور به ايمان نكردم. اگر مى خواستم مى توانستم كارى كنم كه همه مجبور به ايمان شوند، امّا چنين نخواستم. من به انسان ها فرصت انتخاب دادم.
ديگر فرصت شما به پايان رسيده است، ايمان امروز شما ارزشى ندارد، شما در دنيا پيامبران مرا دروغگو خوانديد و كتاب مرا انكار كرديد. اين وعده حتمى من است كه دوزخ را از جنّ ها و انسان ها پر مى كنم.
اكنون عذاب جهنّم را بچشيد به خاطر اين كه چنين روزى را ناديده مى گرفتيد. من هم امروز شما را به حال خود وامى گذارم و از لطف و رحمت خود بى نصيب مى گردانم، پس عذاب هميشگى را كه نتيجه اعمال خودتان است، بچشيد.
* * *
در روز قيامت، حقيقت آشكار مى شود، پرده هاى غفلت و لجاجت كنار مى رود، همه به يگانگى تو اعتراف مى كنند، مؤمنان و كافران تو را ستايش مى كنند، ولى ستايش كافران پذيرفته نمى شود، زيرا ديگر كار از كار گذشته است.
فرشتگان زنجيرهاى آهنين بر گردن آن ها مى اندازند و آنان را بر صورت روى زمين مى كشانند و آنان را به سوى جهنّم مى برند، به راستى چه سرنوشت بدى در انتظار آنان است.
[18] * * *