أَلَمْ تَرَوْا أَنَّ اللَّهَ سَخَّرَ لَكُمْ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَمَا فِي الاَْرْضِ وَأَسْبَغَ عَلَيْكُمْ نِعَمَهُ ظَاهِرَةً وَبَاطِنَةً وَمِنَ النَّاسِ مَنْ يُجَادِلُ فِي اللَّهِ بِغَيْرِ عِلْم وَلَا هُدًى وَلَا كِتَاب مُنِير (20 )وَإِذَا قِيلَ لَهُمُ اتَّبِعُوا مَا أَنْزَلَ اللَّهُ قَالُوا بَلْ نَتَّبِعُ مَا وَجَدْنَا عَلَيْهِ آَبَاءَنَا أَوَلَوْكَانَ الشَّيْطَانُ يَدْعُوهُمْ إِلَى عَذَابِ السَّعِيرِ (21 )
مهم ترين موعظه لقمان، دعوت به يكتاپرستى بود، تو اين موعظه مهم را در اين سوره نازل كردى و از محمّد(صلى الله عليه وآله)خواستى تا آن را براى مردم مكّه بخواند، آن مردم گرفتار خرافات شده بودند و بُت ها را به عنوان شريك تو مى پرستيدند، اكنون فرصت مناسبى است تا آنان را به يكتاپرستى دعوت كنى، براى همين اين آيات را نازل مى كنى:
آيا نمى بينيد كه من آنچه در آسمان و زمين است، در اختيار شما قرار دادم؟ آيا نگاه نمى كنيد كه نعمت هاى آشكار و پنهان خود را به شما ارزانى داشته ام؟
من به شما اين همه نعمت دادم، امّا شما از پذيرش دين من، خوددارى مى كنيد، شما دست از بُت پرستى برنمى داريد و در دين باطل خود سرسختى نشان مى دهيد. شما هيچ دليلى براى بُت پرستى نداريد، هيچ كتابِ آسمانى شما را به بُت پرستى دعوت نكرده است، هيچ پيامبرى، شما را به بُت پرستى فرا نخوانده است. محمّد از شما مى خواهد تا از قرآن پيروى كنيد، شما در جواب به او مى گوييد "ما فقط از دين پدران و نياكان خود پيروى مى كنيم"، شيطان پدران شما را به سوى آتش جهنّم فرا خواند و آنان او را اطاعت كردند، آيا شما از پدران خود پيروى مى كنيد تا در آتش جهنّم گرفتار شويد؟

* * *

در آيه 20 اين سوره چنين خواندم: "خدا نعمت هاى آشكار و پنهان را به شما عطا نمود".
نعمت آشكار خدا را كه مى شناختم، هر چه كه با چشم مى توانم ببينم، نعمت آشكار خداست: خورشيد، ماه، باران، سلامتى، نعمت پدر و مادر و...
امّا من دوست داشتم بدانم منظور از نعمت پنهان خدا چيست؟ براى همين به مطالعه و تحقيق رو آوردم، سرانجام به حديثى از امام كاظم(عليه السلام) رسيدم،
يكى از ياران امام كاظم(عليه السلام) از آن حضرت درباره اين آيه سؤال كرد، امام در جواب به او چنين فرمود:
ــ نعمت پنهان خدا، امامى است كه از ديده ها پنهان است.
ــ آقاى من ! مگر در ميان امامان، امامى غائب خواهد شد؟
ــ آرى. امام دوازدهم از ديده ها پنهان خواهد شد، امّا هرگز ياد او از دل هاى مؤمنان نخواهد رفت. او سرانجام ظهور خواهد كرد و جهان را پر از عدل و داد خواهد نمود.[8]

* * *

وقتى اين حديث را خواندم، به فكر فرو رفتم، آرى، اكنون مهدى(عليه السلام) از ديده ها پنهان است، نمى توانم او را ببينم، من در روزگار "غيبت" هستم.
شنيده ام كه هر كس در اين زمان بر دين خود باقى بماند و طولانى شدن غيبت امام، او را نااميد نكند، در روز قيامت كنار اهل بيت(عليهم السلام) و هم درجه آنان خواهد بود.[9]
خدايا ! از تو مى خواهم كمكم كنى تا در دين خود ثابت قدم باشم، به تو پناه مى برم از اين كه طولانى شدن روزگار غيبت، سبب شكّ و ترديدم شود. از تو مى خواهم توفيق دهى تا هميشه به ياد امامم باشم و او را فراموش نكنم.
توفيقم بده براى ظهور او دعا كنم و مرا در زمره يارانش قرار ده !
بارخدايا ! ايمان مرا به امام زمان خويش، زياد و افزون و افزون تر فرما و مرا از ياد او غافل مگردان.[10]

* * *