أَفَمَنْ كَانَ مُؤْمِنًا كَمَنْ كَانَ فَاسِقًا لَا يَسْتَوُونَ (18 ) أَمَّا الَّذِينَ آَمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ فَلَهُمْ جَنَّاتُ الْمَأْوَى نُزُلًا بِمَا كَانُوا يَعْمَلُونَ (19 ) وَأَمَّا الَّذِينَ فَسَقُوا فَمَأْوَاهُمُ النَّارُ كُلَّمَا أَرَادُوا أَنْ يَخْرُجُوا مِنْهَا أُعِيدُوا فِيهَا وَقِيلَ لَهُمْ ذُوقُوا عَذَابَ النَّارِ الَّذِي كُنْتُمْ بِهِ تُكَذِّبُونَ (20 )
تو همه انسان ها را به يكتاپرستى فرا خواندى، آيا كسانى كه ايمان آورده اند با كسانى كه نافرمانى كردند، يكسان هستند؟
هرگز !
اين دو گروه، هرگز يكسان نيستند، كسانى كه ايمان آوردند و كارهاى شايسته انجام دادند، در بهشت جاى مى گيرند، پاداش كارهاى نيك آنان، بهشت جاودان است.
ولى كسانى كه نافرمانى كردند، جايگاهشان جهنّم است، آنان در آتش سوزان جهنّم گرفتار مى شوند، هر بار كه بخواهند از آنجا خارج شوند، فرشتگان آنان را بازمى گردانند و به آنان مى گويند: "آيا به ياد داريد كه جهنّم را دروغ مى شمرديد؟ پس بچشيد آنچه را دروغ مى شمرديد".

* * *