بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ إِذَا وَقَعَتِ الْوَاقِعَةُ (1 ) لَيْسَ لِوَقْعَتِهَا كَاذِبَةٌ (2 ) خَافِضَةٌ رَافِعَةٌ (3 ) إِذَا رُجَّتِ الاَْرْضُ رَجًّا (4 ) وَبُسَّتِ الْجِبَالُ بَسًّا (5 ) فَكَانَتْ هَبَاءً مُنْبَثًّا (6 ) وَكُنْتُمْ أَزْوَاجًا ثَلَاثَةً (7 ) فَأَصْحَابُ الْمَيْمَنَةِ مَا أَصْحَابُ الْمَيْمَنَةِ (8 ) وَأَصْحَابُ الْمَشْأَمَةِ مَا أَصْحَابُ الْمَشْأَمَةِ (9 ) وَالسَّابِقُونَ السَّابِقُونَ (10 )
وقتى حادثه قيامت برپا شود، هيچ كس نمى تواند آن را انكار كند، آن روز، روزى است كه كافران ذليل و خوار مى شوند و مؤمنان به عزّت مى رسند.
هنگام برپايى قيامت، زمين به شدّت به لرزه در مى آيد و كوه ها متلاشى مى شوند و همانند گَرد و غبار پراكنده مى شوند.
در آن روز مردم به سه گروه تقسيم مى شوند:
* گروه اوّل: خوشبختان
آنان كسانى هستند كه پرونده اعمالشان به دست راستشان داده مى شود و به راستى كه آنان چقدر خوشبختند ! آنان از پيامبران تو پيروى كردند.
* گروه دوم: بدبختان
آنان كسانى هستند كه پرونده اعمالشان به دست چپشان داده مى شود و به راستى كه چقدر بدبختند ! آنان پيامبران تو را تكذيب كردند.
* گروه سوم: پيشگامان
آنان كسانى هستند كه در ايمان و عمل نيك بر ديگران سبقت گرفتند، آنان همان پيامبران و جانشينان آن ها مى باشند.
اكنون وقت آن است تا هر كدام از اين سه گروه را معرّفى كنى، ابتدا درباره "پيشگامان" سخن مى گويى.

* * *