أَفَمِنْ هَذَا الْحَدِيثِ تَعْجَبُونَ (59 )وَتَضْحَكُونَ وَلَا تَبْكُونَ (60 ) وَأَنْتُمْ سَامِدُونَ (61 )فَاسْجُدُوا لِلَّهِ وَاعْبُدُوا (62 )
وقتى محمّد(صلى الله عليه وآله) از سختى هاى قيامت براى مردم گفت، آنان از اين سخنان تعجّب كردند و به جاى آن كه بگريند، به سخن محمّد(صلى الله عليه وآله)خنديدند و پيوسته در غفلت و هوسرانى به سر بردند، تو از آنان مى خواهى تا عبادت بُت ها را رها كنند و براى تو سجده كنند و تو را پرستش كنند تا به عذاب روز قيامت گرفتار نشوند.
تو بى نيازى، اگر بندگانت را به عبادت خود فرا مى خوانى، به عبادت آنان هرگز نياز ندارى، تو مى خواهى تا بندگانت به رشد و كمال برسند.

* * *

در آيه 62 خدا چنين سخن مى گويد: "پس براى من سجده كنيد و مرا بپرستيد".
اين آيه، سجده واجب دارد، يعنى اگر كسى متنِ عربى اين آيه را بشنود، واجب است به سجده برود و كافى است كه سه بار "سُبحانَ الله" بگويد.
اكنون كه من اين آيه را به زبان فارسى نوشتم، مستحب است به سجده بروم و پيشانى بر خاك بسايم و با سجده نشان بدهم كه در برابر خداى خويش، فروتن هستم.[60]