إِذْ يَتَلَقَّى الْمُتَلَقِّيَانِ عَنِ الَْيمِينِ وَعَنِ الشِّمَالِ قَعِيدٌ (17 ) مَا يَلْفِظُ مِنْ قَوْل إِلَّا لَدَيْهِ رَقِيبٌ عَتِيدٌ (18 )
اكنون به انسان خبر مى دهى كه همواره دو فرشته همراه او هستند، يكى در سمت راست و ديگرى در سمت چپ و همه كارهاى او را ثبت مى كنند و نيز هر سخنى كه او بر زبان بياورد، آن دو فرشته آن را مى نويسند.
آرى، تو براى هر انسانى دو فرشته قرار داده اى و به آنان مأموريّت داده اى تا گفتار و رفتار را بنويسند، يكى مأمور است تا اعمال و سخنان خوب را بنويسد، ديگرى مأمور است تا اعمال و سخنان بد را بنويسد. آنان تا آخرين لحظه عمر انسان با او هستند و همه جا همراه او مى باشند.
انسان هايى كه راه كفر را برگزيده اند، به كجا مى روند و به چه فكر مى كنند؟ تو به آنان مهلت مى دهى و آنان فكر مى كنند كه تو از كارشان بى خبرى. اگر آنان تو را مى شناختند مى دانستند كه تو بر همه چيز آگاه هستى، تو همه چيز را مى دانى، امّا براى اين كه در روز قيامت آنان نتوانند كارهاى خود را انكار كنند، دو فرشته را مأمور هر كدام از آنان كرده اى تا در پرونده او، همه سخنان و كارهاى او را بنويسند تا در روز قيامت پرونده شان را به دستشان دهى كه آن را بخوانند.

* * *