وَمِنْ آَيَاتِهِ أَنْ يُرْسِلَ الرِّيَاحَ مُبَشِّرَات وَلِيُذِيقَكُمْ مِنْ رَحْمَتِهِ وَلِتَجْرِيَ الْفُلْكُ بِأَمْرِهِ وَلِتَبْتَغُوا مِنْ فَضْلِهِ وَلَعَلَّكُمْ تَشْكُرُونَ (46 )
اكنون يكى ديگر از نشانه هاى قدرت خود را ذكر مى كنى: تو بادها را بشارت آور باران مى فرستى تا به بندگان، رحمت خود را ارزانى كنى و كشتى ها را در درياها به حركت درمى آورى تا بندگانت از فضل تو بهره مند شوند، باشد كه انسان ها شكر نعمت هاى تو را به جا آورند.
اين بادها هستند كه ابرها را از روى اقيانوس ها و درياها به سوى خشكى ها مى آورند، اگر باد نبود، بارانى هم در خشكى نمى باريد و زندگى انسان دچار مشكل مى شد. زندگى گياهان و حيوانات و انسان ها به وزش بادها بستگى دارد، بادهايى كه ابرهاى باران زا را به حركت وامى دارند.
بادها سبب جابه جايى هوا مى شوند و اكسيژنى را كه درختان توليد مى كنند، منتقل مى كنند.

* * *