وَيَوْمَ يُنَادِيهِمْ فَيَقُولُ أَيْنَ شُرَكَائِيَ الَّذِينَ كُنْتُمْ تَزْعُمُونَ (74 ) وَنَزَعْنَا مِنْ كُلِّ أُمَّة شَهِيدًا فَقُلْنَا هَاتُوا بُرْهَانَكُمْ فَعَلِمُوا أَنَّ الْحَقَّ لِلَّهِ وَضَلَّ عَنْهُمْ مَا كَانُوا يَفْتَرُونَ (75 )
بُت پرستان در اين دنيا به جاى اين كه تو را پرستش كنند، به پرستش بُت ها رو آورده اند و شيطان اين كار را براى آنان زيبا جلوه داد و هرچه پيامبر با آنان سخن گفت و آنان را از بُت پرستى پرهيز داد، آنان سر باز زدند.
روز قيامت كه فرا رسد تو همه مردم را در صحراى قيامت جمع مى كنى و به بُت پرستان چنين مى گويى: كجايند آن بُت هايى كه شما آن ها را شريك من مى دانستيد و آن ها را عبادت مى كرديد؟
روز قيامت كه فرا رسد، تو از هر امّت و گروهى، يك شاهد مى آورى تا بر گفتار و كردار آنان شاهد باشد.
آن روز، همه بُت پرستان براى حسابرسى به پيشگاه تو مى آيند، تو به بُت پرستان مى گويى: "شما چرا بُت ها را مى پرستيديد؟ چه دليلى براى اين كار خود داشتيد؟ دليل خود را بياوريد". آن روز حقّ آشكار مى شود و همه مى فهمند كه تو خداى يگانه اى.
تو فرمان مى دهى كه بُت پرستان به جهنّم بروند، هيچ كس نمى تواند نافرمانى تو كند، در آن روز، همه بُت ها نابود مى شوند و آن وقت است كه بُت پرستان نااميد مى شوند، آنان خيال مى كردند كه بُت ها مى توانند به آنان سود برسانند و از خطرها نجاتشان بدهند، امّا وقتى مى بينند كه اين بُت ها، نابود مى شوند، اميدشان از دست مى رود.

* * *

تو در روز قيامت، كسانى را مى آورى تا به كردار مردم گواهى دهند، آنان بندگان خاصّ تو هستند كه تو به آنان علم مخصوصى داده اى تا از كردار و رفتار اهل زمان خود باخبر باشند و در روز قيامت گواهى مى دهند مردمى كه در زمان آن ها زندگى مى كردند، چه كارهايى انجام داده اند.
وقتى آنان گواهى دادند، ديگر هيچ كس نمى تواند اعمال خود را انكار كند، در آن روز، كافران آرزو مى كنند كه اى كاش با خاك زمين يكسان بودند و ديده نمى شدند تا مورد بازخواست قرار گيرند، آرى، آنان نمى توانند هيچ سخنى را از خدا پنهان كنند.

* * *

من مى خواهم بدانم آن كسانى كه بر كردار و رفتار مردم هر زمان شاهد و گواهند، چه كسانى هستند؟
آنان، دوازده امامى هستند كه تو آنان را جانشين پيامبر قرار داده اى، آنان شاهد و گواه مردم هستند و پيامبر هم بر همه آنان گواه است.[96]
امروز هم مهدى(عليه السلام) ، امام زمان من است، تو او را شاهد و ناظر بر اعمال ما قرار داده اى، او به اذن تو از آنچه ما انجام مى دهيم، باخبر است.
به راستى آيا تو نيازى به گواهى آنان دارى؟
هرگز ! تو به همه چيز آگاهى دارى، امّا اين مطلب فوايد تربيتى دارد، وقتى من بدانم كه امام زمان شاهد اعمال من است، خود را در حضور او حس مى كنم و اين براى رعايت تقوا بهتر است.[97]