إِنَّمَا أُمِرْتُ أَنْ أَعْبُدَ رَبَّ هَذِهِ الْبَلْدَةِ الَّذِي حَرَّمَهَا وَلَهُ كُلُّ شَيْء وَأُمِرْتُ أَنْ أَكُونَ مِنَ الْمُسْلِمِينَ (91 )وَأَنْ أَتْلُوَ الْقُرْآَنَ فَمَنِ اهْتَدَى فَإِنَّمَا يَهْتَدِي لِنَفْسِهِ وَمَنْ ضَلَّ فَقُلْ إِنَّمَا أَنَا مِنَ الْمُنْذِرِينَ (92 ) وَقُلِ الْحَمْدُ لِلَّهِ سَيُرِيكُمْ آَيَاتِهِ فَتَعْرِفُونَهَا وَمَا رَبُّكَ بِغَافِل عَمَّا تَعْمَلُونَ (93 )
اكنون تو از محمّد(صلى الله عليه وآله) مى خواهى تا با بُت پرستان مكّه چنين سخن بگويد:
اى مردم ! من مأمورم خداى يگانه و صاحب اين شهر مقدّس را عبادت كنم، شهر مكّه، حرم خداى يگانه است. كعبه، خانه اوست و يادگار ابراهيم(عليه السلام)است، امّا حرمت اين شهر را حفظ نكرديد و آن را با بُت پرستى آلوده كرديد.
من گفتم اين شهر، شهر خداست، امّا فكر نكنيد كه فقط اين شهر، شهر اوست، همه جهان هستى و هر چه در آن است، از آنِ خداى يگانه است.
او مرا به پيامبرى برگزيده است و به من فرمان داده است تا براى هدايت شما برخيزم و از او اطاعت كنم و تسليم امر او باشم.
خداى من از من خواسته است تا قرآن را براى شما بخوانم و راه هدايت را براى شما آشكار كنم، اكنون انتخاب با خود شماست. اين شماييد كه بايد راه خود را انتخاب كنيد: يا راه يكتاپرستى يا راه كفر و بُت پرستى !
هر كس راه هدايت را برگزيند به نفع خود اوست و هر كس گمراهى را انتخاب كند، به خود ظلم كرده است.
من وظيفه ندارم كه شما را به پذيرش حقيقت و ايمان آوردن مجبور كنم، ايمانى كه از روى اجبار باشد، ارزشى ندارد، من مأمورم تا پيام خدا را به شما برسانم و شما را از عذاب روز قيامت بترسانم.
من حمد و ستايش خدا را مى كنم كه به من نعمت هاى زيادى عطا كرد، شما نشانه هاى قدرت خدا را مى بينيد و آن ها را مى شناسيد. شما قيامت و بهشت و جهنّم را دروغ مى شماريد، امّا وقتى قيامت برپا شود، شما زنده خواهيد شد، همه آنچه درباره قيامت در قرآن آمده است، با چشم خواهيد ديد. در آن روز فرشتگان شما را به سوى آتش جهنّم خواهند كشاند و به شما خواهند گفت: "اين همان آتشى است كه آن را دروغ مى شمرديد".[63]
فكر نكنيد كه خدا از كارهاى شما غافل است، او به همه كارهاى شما آگاهى دارد، امّا به شما مهلت مى دهد. او در عذاب شما شتاب نمى كند، اين انسان است كه عجول است، چون مى ترسد فرصت را از دست بدهد، امّا همه چيز در اختيار اوست.
وقتى كه مرگ شما فرا رسد و فرشتگان پرده از چشمان شما برگيرند، شما جهنّم و آتش سوزان آن را مى بينيد، آن وقت شما پشيمان مى شويد، امّا ديگر پشيمانى سودى ندارد.[64]