بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ إِنَّا أَرْسَلْنَا نُوحًا إِلَى قَوْمِهِ أَنْ أَنْذِرْ قَوْمَكَ مِنْ قَبْلِ أَنْ يَأْتِيَهُمْ عَذَابٌ أَلِيمٌ (1 )قَالَ يَا قَوْمِ إِنِّي لَكُمْ نَذِيرٌ مُبِينٌ (2 ) أَنِ اعْبُدُوا اللَّهَ وَاتَّقُوهُ وَأَطِيعُونِ (3 )يَغْفِرْ لَكُمْ مِنْ ذُنُوبِكُمْ وَيُؤَخِّرْكُمْ إِلَى أَجَل مُسَمًّى إِنَّ أَجَلَ اللَّهِ إِذَا جَاءَ لَا يُؤَخَّرُ لَوْ كُنْتُمْ تَعْلَمُونَ (4 )
تو نوح(عليه السلام) را براى هدايت مردمى فرستادى كه در عراق كنار رود فرات زندگى مى كردند، بيشتر آنان در جايى زندگى مى كردند كه اكنون كوفه قرار دارد. تو به نوح(عليه السلام)چنين گفتى: "اى نوح ! قوم خودت را پيش از آن كه عذابى دردناك به آنان برسد، هشدار بده".
نوح(عليه السلام) به آنان چنين گفت: "اى قوم من ! من پيامبر شما هستم و با بيانى روشن شما را از عذاب خدا مى ترسانم، من از شما مى خواهم خدا را بپرستيد و از مخالفت او بپرهيزيد و از من پيروى كنيد تا خدا گناهان شما را ببخشد و مرگ شما را تا زمانى مشخّص به عقب اندازد و عمر شما را طولانى كند كه وقتى، زمان مرگ حتمى شما برسد، ديگر هيچ تأخيرى در كار نخواهد بود. اگر شما فكر كنيد مى فهميد با گناهانى كه انجام مى دهيد مرگ شما زودتر از آن زمان مشخّص فرا مى رسد، گناهان باعث مى شود عمر شما كوتاه شود".
نوح(عليه السلام)، نهصد و پنجاه سال مردم را به يكتاپرستى دعوت كرد و از پرستش بت ها باز داشت، در اين مدّت، كمتر از هشتاد نفر به او ايمان آوردند.[71]
مردم، نوح(عليه السلام) را بسيار اذيّت نمودند، گاهى او را آن قدر كتك مى زدند كه خون از صورت او جارى مى شد و سه روز، بى هوش روى زمين افتاده بود.[72]

* * *