بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ يُسَبِّحُ لِلَّهِ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَمَا فِي الاَْرْضِ الْمَلِكِ الْقُدُّوسِ الْعَزِيزِ الْحَكِيمِ (1 ) هُوَ الَّذِي بَعَثَ فِي الاُْمِّيِّينَ رَسُولًا مِنْهُمْ يَتْلُو عَلَيْهِمْ آَيَاتِهِ وَيُزَكِّيهِمْ وَيُعَلِّمُهُمُ الْكِتَابَ وَالْحِكْمَةَ وَإِنْ كَانُوا مِنْ قَبْلُ لَفِي ضَلَال مُبِين (2 )وَآَخَرِينَ مِنْهُمْ لَمَّا يَلْحَقُوا بِهِمْ وَهُوَ الْعَزِيزُ الْحَكِيمُ (3 )
آنچه در آسمان ها و زمين است تو را تسبيح مى كند، تو فرمانرواى جهان مى باشى و از هر عيبى و نقصى، پاك هستى و توانايى و همه كارهاى تو از روى حكمت است.
مردمى كه در سرزمين حجاز در زمان محمّد(صلى الله عليه وآله) زندگى مى كردند در جهل و نادانى بودند، آنان بُت هايى را كه با دست خود تراشيده بودند، مى پرستيدند و در مقابل آن ها سجده مى كردند، گاهى آنان فرزندان خود را براى بُت ها قربانى مى نمودند، آنان دختران خود را زنده به گور مى كردند، آنان كتاب آسمانى نداشتند و براى همين بود كه اين گونه اسير جهل شده بودند.
تو محمّد(صلى الله عليه وآله) را به پيامبرى برگزيدى، او پيامبرى بود كه درس نخوانده بود، تو قرآن را بر او نازل كردى و از او خواستى تا قرآن را براى آن مردم بخواند و آنان را از آلودگى كفر و شرك، پاكيزه سازد و قرآن و حكمت به آنان بياموزد، هر چند كه آنان پيش از آن، در گمراهى آشكارى بودند.
آيا محمّد(صلى الله عليه وآله) فقط پيامبر سرزمين حجاز است؟ آيا تو او را فقط براى هدايت مردم آنجا فرستادى؟
هرگز.
محمّد(صلى الله عليه وآله) هدايت كننده همه كسانى است كه در آن زمان به مسلمانان ملحق نشده بودند، قرآن، معجزه جاويد اوست و دين او براى همه زمان ها و مكان ها مى باشد، تو خداى توانا هستى و همه كارهاى تو از روى حكمت است و همواره دين اسلام را از خطر نابودى حفظ مى كنى و تا روز قيامت اين دين باقى مى ماند.

* * *