امام، نامه ها را تحويل مى گيرد و آنها را در جايى مخفى مى كند .
او مى داند كه اگر اين خبر در ميان سپاه پخش شود و آبروى بزرگان كوفه برود، در لشكر آشوب به پا خواهد شد .
امام در فكر است كه با اين مردم چه كند .
نامه رسان ديگرى از راه مى رسد و خدمت امام مى آيد .
او از طرف قَيس آمده است، امام نامه را باز مى كند و آن را مى خواند .
در نامه آمده است كه عُبيد الله بن عبّاس، پسر عموى امام، فريب معاويه را خورده و به خاطر يك ميليون درهم به لشكر معاويه پيوسته و با او بيعت كرده است .[69]
اين خبر، براى امام بسيار سخت تمام مى شود، چه كسى بهتر از پسر عموى امام كه او هم فريب معاويه را خورده است .
معاويه اين بار با سكّه هاى طلا به جنگ آمده است .
امام با خود فكر مى كند اگر او به جنگ معاويه برود، در همان شب اول بسيارى از اين مردم به لشكر معاويه خواهند پيوست .
چون معاويه همراه خود آن قدر پول آورده است كه بتواند تمام سپاه كوفه را بخرد .
وقتى كه پسر عموى امام، به خاطر پول، امام را تنها بگذارد ديگر تكليف بقيه مردم روشن است .
ممكن است گروهى از شيعيان واقعى باقى بمانند ولى امام مى داند كه تعداد آنها بيش از پنج هزار نفر نخواهد بود، خوب، پنج هزار نفر در مقابل شصت هزار نفر چه كار مى توانند بكنند .[70]
اگر جنگ شروع شود، معاويه، همه اين شيعيان را به قتل خواهد رسانيد و خاندان بنى هاشم را قتل عام خواهد كرد .
معاويه مى خواهد هيچ اثرى از خاندان پيامبر باقى نماند .
در اين جنگ ممكن است معاويه هزاران نفر از ياران خود را از دست بدهد امّا براى او كارى ندارد كه ياران جديدى براى خود درست كند .
هر كس كه پول را دوست داشته باشد مى تواند در لشكر معاويه قرار گيرد، او با پول بيت المال مى تواند هزاران نفر ديگر را به سوى خود جذب كند .
اما براى اين كه يك نفر، پيرو مكتب شيعه باشد بايد پول را دوست نداشته باشد، دلش از محبت دنيا خالى باشد تا بتواند تا آخر عمر، شيعه باقى بماند .
درست است كه الآن قَيس و ياران باقى مانده او قسم خورده اند تا پاى جان در راه امام حسن(عليه السلام) جانفشانى كنند .
امّا اگر اينها كشته شوند ديگر نمى توان به آسانى، جايگزين آنها را پيدا كرد .
بايد سال ها بگذرد تا افرادى همچون اينان تربيت شوند، تربيت افرادى كه از پول بگذرند بسيار سخت است .
خبرى در سپاه كوفه به سرعت منتشر مى شود : "قَيس كشته شد" .
اين شايعه را هواداران معاويه در دهان مردم انداخته اند تا اگر كسى هم به فكر يارى كردن امام باشد روحيه خود را از دست بدهد .[71]
آرى، معاويه براى شكست امام حسن(عليه السلام)، از شيوه جنگ روانى استفاده مى كند و مى خواهد از اين راه روحيه سپاهيان امام را در هم بشكند .