کتب دکتر مهدی خدامیان آرانی - سایت نابناک

سایت استاد مهدي خداميان آرانی

در حال بارگذاری

    غاشيه: آيه ۲۰ - ۱۷

      غاشيه: آيه ۲۰ - ۱۷


    أَفَلَا يَنْظُرُونَ إِلَى الاِْبِلِ كَيْفَ خُلِقَتْ (17 )وَإِلَى السَّمَاءِ كَيْفَ رُفِعَتْ (18 ) وَإِلَى الْجِبَالِ كَيْفَ نُصِبَتْ (19 ) وَإِلَى الاَْرْضِ كَيْفَ سُطِحَتْ (20 )
    بزرگان مكّه به پرستش بُت ها مشغول بودند و به تجارت مى پرداختند، آنان از مكّه به شام و يمن مى رفتند، در طول سفر، آنان فرصتى براى تفكّر و انديشه داشتند.
    در اين سفر آنان به چه چيزى مى توانستند فكر كنند؟ چه چيزى جلوى آنان بود، قبل از هر چيز نگاه آنان به شترى مى افتاد كه سوارش بودند، وقتى به بالاى سرشان نگاه مى كردند، آسمان را مى ديدند، وقتى به چپ يا راست خود نگاه مى كردند، كوه ها را مى ديدند، وقتى به زير پاى خود مى نگريستند، زمين را مى ديدند.
    براى همين تو با آنان چنين سخن مى گويى: "آيا به شتر نگاه نمى كنيد كه چگونه خلق شده است؟ آيا آسمان را نمى بينيد كه چگونه برافراشته شده است؟ آيا به كوه ها نگاه نمى كنيد كه چگونه بر پا شده اند؟ آيا به زمين دقّت نمى كنيد كه چگونه گسترده شده است؟"
    بُت پرستان چقدر جاهل و نادان هستند كه قطعه هاى سنگ بى جان را مى پرستند، آن بُت ها چه چيزى را آفريده اند تا شايسته پرستش باشند؟ فقط تو شايسته پرستش هستى، زيرا با قدرت خود شتر، آسمان، كوه و زمين را آفريدى.

    * * *


    من امروز كه اين سخن را مى خوانم به فكر فرو مى روم، اين چهار نعمت را كه تو در اينجا ذكر كرده اى:
    1 - شتر: شتر نمونه اى از چهارپايان مى باشد كه تو براى انسان آفريده اى.
    شتر حيوانى است كه از گوشت و شير آن استفاده مى شود و براى باربرى هم مفيد است. شتر مى تواند تا ده روز، بدون آب در بيابان ها به پيش رود، وقتى او خوابيده است، بار زيادى مى توان روى آن گذاشت به گونه اى است كه با آن بار سنگين مى تواند از جا بلند شود.
    2 - آسمان: كانون نور و باران و هوا مى باشد.
    3 - كوه: كوه ها مركز آرامش زمين و محلّ ذخيره آب و مواد معدنى مى باشند. (اگر كوه ها نبودند، زمين كه به دور خودش مى چرخيد و همواره مى لرزيد، آرامش زمين به خاطر كوه ها مى باشد. برف در كوه ها ذخيره مى گردد و كم كم آب مى شود و رودها تشكيل مى گردد).
    4 - زمين: مركز پرورش انواع گياهان مى باشد، غذاهايى كه انسان مصرف مى كند از زمين به دست مى آيد.
    وقتى يك بار با دقّت اين آيات را مى خوانم به فكر فرو مى روم و به ياد اين نعمت ها مى افتم: شير، گوشت، نور، هوا، باران، آرامش زمين، آب، گياهان، ميوه ها، نان.
    من چگونه شكر اين نعمت ها را به جا آورم؟

    * * *


نوشته ها در باره این

نظر شما

.شما در حال ارسال نظر براي ۶۶: از كتاب تفسير باران، جلد چهاردهم نوشته مهدى خداميان هستید

‌اگر مي خواهيد مطلب ديگري - كه ربطي به اين ندارد- براي من بفرستيداينجا را كليك كنيد.


عنوان این فیلد نمی تواند خالی باشد.
متن نظر شما
لطفا ایمیل خود را وارد کنید * این فیلد نمی تواند خالی باشد.لطفا ایمیل را صحیح وارد نمایید.
لطفا نام خود را وارد نمایید


ابتدای متن