به بندگان خود علم باطن مى دهد، علمى كه از قلب مى جوشد و راه را براى انسان آشكار مى كند و او را از گمراهى ها نجات مى دهد. اگر در جستوجوى علم باطن هستم بايد سه كار انجام دهم:
اوّل: به دنيا به چشم دشمنى نگاه كنم تا فريب نخورم. نبايد اجازه دهم هرچه رنگ و بوى دنيا دارد معشوق دل من شود، دل به دنيا نبندم و بزرگى و مقام و رياست و شهرت آن را طلب نكنم.
دوم: مرگ را به ياد آورم و خود را براى آن آماده سازم. نفس سركش خود را با ياد مرگ رام كنم.
سوم: به بندگان خوب خدا خدمت كنم و با آنان رفت و آمد داشته باشم. ديدار نيكان، جانى تازه به من مى دهد و مرا در مسير كمال يارى مى كند.
اگر اين سه كار را انجام دهم، دريچه اى از نور به قلب من باز مى شود و حكمت را در وجود خود مى يابم.