بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَـنِ الرَّحِيمِ
انصاف چيز خوبى است. انسان بايد باانصاف باشد، بايد به خطاى خود فكر كند و آن را كشف كند و سپس به جبران آن اقدام نمايد. من مى دانم خطا كرده ام و اكنون پشيمان هستم، بايد از خود بپرسم: چرا حقّ مطلب را درباره مقام نورانيّت فاطمه (عليها السلام)ادا نكردم؟
خدا نورِ فاطمه (عليها السلام) را قبل از خلقت زمين و آسمان آفريد، خدا او را از نور عظمت خود خلق كرد، اين حقيقتى است كه به آن "مقام نورانيّت" مى گويند.
در اين باره احاديث زيادى از اهل بيت (عليهم السلام) به ما رسيده است. من مقصّر هستم كه درباره آن احاديث، كمتر نوشتم زيرا خيال مى كردم درك آن براى مردم، سخت است... من كه مى دانستم اصل اعتقاد شيعه به معرفت مقام نورانيّت بازمى گردد، پس چرا سكوت كردم؟
آيا باز هم مى توانم صبر كنم؟ وقتى عدّه اى قلم به دست گرفتند و مقام نورانيّت فاطمه (عليها السلام) را انكار كردند، ديگر چه جاى صبر است؟
اكنون وقت آن است كه به دفاع از اين حقيقت بپردازم، شايد خدا خطاى مرا ببخشد!
من مى خواهم گذشته ام را اين گونه جبران مى كنم، من كه جز قلم چيزى ندارم، با همين قلم فرياد برمى آورم و از "نور مهتاب" سخن مى گويم.
مهدى خُدّاميان
دى ماه 1394 شمسى