تو زنى مسيحى هستى. از آمريكا به هند مهاجرت كرده اى، در همسايگى تو، گروهى از شيعيان زندگى مى كنند، تو نمى دانى ماجراى كربلا براى چه روى داد، تو فقط شنيده اى كه دو گروه با هم جنگ كردند، فكر مى كنى كه اين جنگ هم مثل جنگ هاى ديگر بر سر حكومت بوده است، يزيد مى خواسته حكومت كند، حسين(عليه السلام) با حكومت او در افتاده است و سرانجام به دستور يزيد كشته شده است.
روز عاشورا كه مى رسد، صداى روضه را مى شنوى، همسايگان تو گريه مى كنند و بر سينه مى زنند، تصميم مى گيرى به مجلس آنان بروى، در آنجا مصيبت على اصغر(عليه السلام) خوانده مى شود و تو به فكر فرو مى روى و با خود مى گويى: شهداى كربلا در جنگ شركت كرده اند، امّا اين شيرخواره كه نمى خواست با كسى بجنگد، پس چرا او را با بى رحمى شهيد كردند؟ چرا به او قطره اى آبى ندادند؟ مگر او چقدر آب مى خواست؟ سؤالات تو ادامه پيدا مى كند، همه حادثه كربلا يك طرف، شهادت على اصغر(عليه السلام)يك طرف!
سرانجام به اين نتيجه مى رسى كه حق با مكتب شيعه است، براى همين رو به همسايگان خود مى كنى و مى گويى: من مى خواهم مسلمان شوم و پيرو حسين(عليه السلام) گردم، من به حقانيّت دين شما پى بردم، دينى كه اين گونه مردانى را تربيت مى كند حق است، وقتى فهميدم حسين(عليه السلام)براى حفظ اسلام، شيرخواره خود را هم فدا مى كند، ديگر يقين كردم كه حق با اوست".
اين سخن را مى گويى و سپس با راهنمايى همسايگان، شيعه مى شوى.
آرى، على اصغر آخرين سرباز حسين(عليه السلام) بود كه با شهادت مظلومانه اش، حقانيّت عاشورا را اثبات كرد.[4]

* * *

وقتى از على اصغر(عليه السلام) سخن مى گويم مظلوميّت اهل بيت(عليهم السلام) را براى جهانيان بازگو كرده ام.
زمانى كه از آن شيرخواره نام مى برم، حقانيّت امام حسين(عليه السلام) را به تصوير مى كشم.
هنگامى كه از آخرين سرباز كربلا سخن مى گويم، عشق امام حسين(عليه السلام)به يكتاپرستى را بيان كرده ام، حسين(عليه السلام) همه هستى اش را در راه خدا فدا كرد، او على اصغرش را هم در اين راه قربانى نمود تا دين خدا باقى بماند.
وقتى من از على اصغر(عليه السلام) مى نويسم از جاودانگى مكتب كربلا نوشته ام.
نام على اصغر(عليه السلام) بر پيشانى تاريخ حكّ شده است و چهار ويژگى را ثابت مى كند: مظلوميّت، حقانيّت، عشق و جاودانگى. هر كس با على اصغر(عليه السلام) آشنا شود، مى داند امام حسين(عليه السلام)مظلوم بود، بر حق بود، عاشق خدا بود و راه او براى هميشه جاودانه است. آرى، شهادت على اصغر(عليه السلام) جلوه گاهى از چهارسوق عشق است.