خدايا! قبل از آن كه مرگ من فرا برسد، مرا براى مرگ آماده كن و هنگام جان دادن به من مهربانى كن و در روز قيامت هم با بخشش و عفو خود با من رفتار كن!
خدايا! صبر در هنگام بلا را به من كرم كن، گر چه من عافيت را بيشتر دوست دارم، خدايا! همه بلاها را از من دور بگردان!
خدايا! كارى كن كه من در همه حال، همه چيز را صلاح و رحمت تو در حقّ خود بدانم، به تو پناه مى برم از اين كه بخواهم نسبت به تو بدگمان باشم، كارى كن كه هميشه تو را در اوج زيبايى و مهربانى ببينم.
خدايا! من در جستجوى بخشش تو هستم، و با آرزويى بس بزرگ به سوى تو آمدم، آرزويم اين است كه امشب همه گناهان مرا ببخشى، پس تو هم به اندازه بزرگىِ آرزويم، رحمتت را بر من نازل فرما!
بزرگىِ تو بيش از اين است كه بخواهى مرا عذاب كنى!
تو بودى كه وعده دادى هر كس به اميدِ رحمت تو به در خانه ات رو كند، گناهش را ببخشى، من هم امشب با دنيايى از اميد به سوى تو آمده ام تا مرا ببخشى.
خدايا! وقتى مرگ من فرا برسد و من از اين دنيا بروم، ديگر فرصتى براى توبه ندارم، تو توبه بندگانت را قبل از مرگ قبول مى كنى، پس از تو مى خواهم توبه ام را قبول كنى، صدايم را بشنوى و مرا ببخشى، قبل از آن كه درِ توبه به روى من بسته شود.
خدايا! من به خاطر همه گناهانم از تو طلب بخشش مى كنم. خدايا! من از توبه هاى خود از تو عذرخواهى مى كنم، چقدر من توبه كردم ولى آن توبه ها را شكستم!
من از هر كار خيرى كه آن را به خاطر مردم و خودنمايى انجام دادم، طلب بخشش مى كنم.
خدايا! تو نعمت هاى زيادى به من دادى و من آن نعمت ها را در راه معصيت تو استفاده نمودم، من از همه آن معصيت ها، طلب بخشش مى كنم.*P*13