من به ديدار امام جواد(عليه السلام) رفته بودم و دوست داشتم از آن حضرت در مورد امام دوازدهم سؤالى بكنم. به او گفتم: آقاى من! امام بعد از امام حسن عسكرى چه كسى خواهد بود؟
ناگهان ديدم كه امام جواد(عليه السلام) شروع به گريه كردن كرد. من خيلى تعجّب كردم، راز اين گريه امام بر من مخفى بود. قطرات اشك از گونه امام جواد(عليه السلام)فرو مى غلتيد. لحظاتى گذشت و بعد از آن در جواب من چنين فرمود:
ــ اى پسر ابى دُلَف! بدان كه امام دوازدهم، همان امام قائم است؟
ــ مولاى من! چرا آن حضرت را "قائم" مى نامند؟
ــ زيرا او كسى است كه براى اجراى عدالت قيام مى كند، او وقتى قيام مى كند كه گروه زيادى او را فراموش كرده اند. روزگارى فرا مى رسد كه مردم در امامت او شكّ مى كنند زيرا او مدّتى طولانى از ديده ها پنهان مى شود و كسى از او خبر ندارد.
ــ مردم در آن زمان چگونه خواهند بود؟
ــ شيعيان خوب ما منتظر ظهور خواهند بود و عدّه اى هم اعتقاد به مهدويّت را مسخره خواهند كرد. كسانى كه وقت و زمانى را براى ظهور معيّن كنند، سخنانشان دروغ از آب در خواهد آمد. هر كس در امر ظهور عجله كند هلاك شده و از راه راست منحرف خواهد شد. فقط كسانى كه تسليم امر خدا هستند نجات پيدا خواهند كرد.[29]