هيچ چيز براى شكركردن نعمت هاى خدا همانند اين نيست كه در مقابل عظمت خدا به سجده بروى و از او تشكّر كنى.
آيا شما با برنامه شكرگزارى امام رضا(عليه السلام) آشنا هستيد؟
آيا مى دانيد كه آن حضرت براى خود برنامه ويژه اى داشتند و هر روز آن را انجام مى دادند؟
اميدوارم همه ما بتوانيم مانند امام رضا(عليه السلام) اين برنامه را انجام دهيم و بهترين شكرگزار نعمت هاى خدا باشيم.
شما اگر يك ماه به اين برنامه عمل كنى آرامشى بس بزرگ در وجود خود خواهى يافت ضمن آنكه زمينه زياد شدن نعمت هاى خدا را براى خود فراهم كرده اى.
اما برنامه شكرگزارى امام رضا(عليه السلام) به اين صورت بود:
بعد از نماز ظهر امام رضا(عليه السلام) به سجده شكر مى رفت و صد بار اين ذكر را تكرار مى كرد: "شكراً لله"!
بعد از نماز عصر نيز امام به سجده مى رفت و صد بار "حمداً لله" را تكرار مى كرد.[32]
اگر ما بعد از هر نماز واجب به سجده برويم و از خداوند تشكّر كنيم مى توانيم مهربانى خدا را به سوى خود جذب كنيم.
وقتى كه تو به سجده مى روى، در حالت تمركز قرار مى گيرى و ذهنت فقط به زيبايى ها مى انديشد!
تو شكر خدا به زبان مى آورى و كامپيوتر ذهن تو به دنبال آن نعمت هايى مى گردد كه خدا به تو ارزانى داشته است.
نعمت هايى كه خدا به تو داده است از مقابل ذهن تو عبور مى كنند و تو شكر همه آنها را بجا مى آورى!
خدا به تو تن سالم داده، نيروى فكر به تو عنايت كرده است كه با آن مى توانى كارهاى بزرگى انجام دهى، به تو ايمان به خودش را ارزانى داشته است و محبّت به خودش را در قلبت قرار داده است!
آيا اينها جاى شكرگزارى ندارد!
هنوز تو در سجده اى و مى خواهى همانند امام رضا(عليه السلام) صد بار از خدا تشكّر كنى، و آرام و شمرده مى گويى: "شكراً لله".
خدايا من از تو ممنونم.
و چون صد بار اين ذكر را گفتى و سر از سجده برداشتى ديگر زندگى خود را جور ديگرى مى بينى.
تو ديگر مثبت بين و مثبت انديش شده اى. ديگر فقط به داشته هاى خود مى انديشى.
ديگر زندگى خود را با زندگى ديگران مقايسه نمى كنى، تو چشم خود را به روى آن همه نعمتى كه خدا به تو داده است باز مى كنى!
خواننده عزيز!
از شما مى خواهم ساعتى با خود خلوت كنى و به نعمت هايى كه خدا به تو داده است فكر كنى.
آيا مى دانيد كه در ريه هاى شما، حدود 750 ميليون بادكنك كوچك وجود دارند كه همواره از هوا پر و خالى مى شوند و اكسيژن را به خون مى رسانند؟
اگر قيمت هر كدام از آنها را 10 تومان حساب كنيد (در حالى كه بشر با تمام پيشرفت هاى خود حتى از ساختن يكى از آنها عاجز است)، در همين سينه شما، 5/7 ميليارد تومان سرمايه وجود دارد.
آيا اطلاع داريد كه در خون شما 30 هزار ميليارد سرباز سرخ پوش (گلبول هاى قرمز) وجود دارند كه نقش خدمتگزارانى صميمى را ايفا مى كنند و اكسيژن را كه مايه حيات سلول هاى بدن ما مى باشد از ريه به سلول ها مى رسانند و گاز كربنيك را كه يك ماده كشنده و سمّى است، از آنها گرفته و به ريه ها مى آورند تا به اين وسيله هواى تنفسى به خارج بدن دفع شود؟
در مدت 30 ثانيه اين گلبول هاى قرمز به تمام سلول هاى بدن سركشى مى كنند و با جدّيت و نظم، وظيفه خود را انجام مى دهند; يعنى هم به سلول ها غذا مى رسانند و هم نقش يك سازمان نظافت را در بدن ايفا مى كنند.
عجيب است كه روزانه 200 ميليارد از اين سربازان سرخ پوش در راه انجام وظيفه خود فدا مى شوند و براى اين كه در اين سازمان خدمت رسانى، خللى ايجاد نشود معادل همين مقدار، هر روز توليد مى شود.
آيا مى دانيد كه در خون شما 50 ميليارد سرباز سفيدپوش (گلبول هاى سفيد) نيز وجود دارد كه در بدن شما نقش يك ارتش مجهّز را بازى مى كنند و به همه قسمتهاى بدن شما سر مى زنند و هرگاه نقطه اى از بدن شما مورد هجوم ميكروب ها قرار بگيرد اين سربازان به مقابله با ميكروب ها برمى خيزند و در راه سلامت بدن شما تا سر جان فداكارى مى كنند. به راستى اگر اين سربازان مدافع نبودند، سلامت بدن ما در مقابل هجوم ميكروب ها به خطر مى افتاد.
تازه اينها ذرّه اى از نعمت هاى بى شمارى است كه خدا به ما داده است و ما كمتر به آنها فكر مى كنيم.
پس بياييد زبان به شكر اين خالق حكيم بگشاييم و اگر فرصت گفتن صد باره اين ذكر را نداريم، مى توانيم با سه بار گفتن ذكر "شكراً لله" در سجده شكرگزارى خود را به نمايش بگذاريم.[33]