اسم من جابر بن عبدالله است و اهل مدينه ام! حتماً نام مرا شنيده اى. من يكى از ياران پيامبر هستم و بعد از حادثه عاشورا، در روز "اربعين" به كربلا آمدم و قبر امام حسين(عليه السلام) را زيارت كردم.
يك روز پيامبر به من فرمود: "آن قدر عمر مى كنى كه امام باقر را مى بينى. پس سلام مرا به او برسان!".
خداوند نيز آن قدر عمر به من داد كه اين مأموريّت را انجام دادم.
در عمر طولانى خود خاطره هاى زيادى دارم كه براى شما خيلى جالب مى باشد. اكنون مى خواهم يكى از آن خاطره ها را برايت بگويم تا عشق و علاقه ات به مولا على(عليه السلام) زيادتر شود. هر وقت اين خاطره را به ياد مى آورم، خدا را شكر مى كنم كه اين گونه قلب مرا با عشق مولايم آشنا كرد.
يك روز با جمعى از دوستان در كنار پيامبر نشسته بوديم و با آن حضرت مشغول گفتگو بوديم.
من متوجّه شدم كه پيامبر درِ مسجد را نگاه مى كند و لبخند مى زند. با خود گفتم چرا پيامبر به آن طرف نگاه مى كند. چرا اين قدر پيامبر خوشحال شده است؟
خوب نگاه كردم، ديدم اين حضرت على(عليه السلام) است كه دارد به طرف پيامبر مى آيد.
حضرت على(عليه السلام) آمد و خدمت پيامبر، عرض سلام و ادب نمود و كنار پيامبر نشست.
بعد از مدّتى پيامبر به سكوت فرو رفتند، گويا وحى بر او نازل مى شد. ناگهان پيامبر رو به حضرت على(عليه السلام) كرد و در حالى كه صورتشان از خوشحالى مانند گل مى درخشيد فرموند: على جان! آيا مى خواهى مژده اى به توبدهم؟
حضرت على(عليه السلام) عرض كرد: آرى.
پيامبر فرمود: اكنون جبرئيل در كنار من ايستاده و پيام مهمّى را از طرف خدا برايم آورده است.
با شنيدن اين جمله دوست داشتيم بدانيم كه خداوند در اين لحظه چه پيامى براى پيامبر فرستاده است.
آن پيام آسمانى اين چنين بود:
خدا به شيعيان على هفت امتياز مى دهد:
1 . جان دادن آنها آسان خواهد بود.
2 . در تنهايى و وحشت ها، انيس و همدمى خواهند داشت.
3 . در تاريكى قبر و روز قيامت نورى با آنها خواهد بود.
4 . از ترس روز قيامت در امان خواهند بود.
5 . در هنگام حسابرسى نصيب زيادى از رحمت خدا خواهند داشت.
6 . از پل صراط به سلامت عبور خواهند نمود.
7 . قبل از همه مردم وارد بهشت خواهند شد.[17]
ما اوّلين افرادى بوديم كه اين پيام آسمانى را مى شنيديم و خيلى خوشحال بوديم.
تصميم گرفتيم تا اين پيام را به همه مردم برسانيم تا آنها هم از اين ماجرا با خبر شده و به حضرت على(عليه السلام) علاقمند شوند.