به راستى خدايى كه خود زيبا است، كدام يك از اعمال ما را زيباتر مى بيند و آن را بيشتر مى پسندد.
خواننده عزيز، آيا شما حاضرى مرا كمك كنى؟
آخر من مى خواهم هر طور شده، آن كار زيبا را انجام دهم و از آن راه به خداى بزرگ نزديك شوم.
چه خوب است با هم كتاب هاى حديث را ورق زده، مطالعه كنيم يا تحقيق نماييم تا به جواب خود برسيم.
براى يافتن جواب بايد سفر كنيم به چهارده قرن قبل، به شهر مدينه، به مسجد پيامبر اسلام(صلى الله عليه وآله)!
نگاه كن، چگونه ياران پيامبر(صلى الله عليه وآله) به گرد آن حضرت حلقه زده اند!
يك شمع در ميان صدها پروانه!
همه سراپا گوش هستند تا از حضور پيامبر(صلى الله عليه وآله) استفاده نمايند.
در اين ميان نگاه من متوجّه ابن مسعود مى شود كه بى صبرانه منتظر است تا از پيامبر(صلى الله عليه وآله) سؤالى بپرسد.
آيا ابن مسعود را مى شناسى؟ او يكى از ياران گرامى رسول خدا(صلى الله عليه وآله) است كه همراه با آن حضرت از شهر مكّه به مدينه هجرت كرده است.
او اوّلين كسى است كه آيات قرآن را در شهر مكّه با صداى بلند به گوش همه مردم رساند.[7]
به هر حال من در وجود ابن مسعود، عطش فهم و دانستن را مى بينم. او به دنبال فرصت مناسبى است تا سؤال خود را از پيامبر(صلى الله عليه وآله) بپرسد.
سؤال او اين است: اى رسول خدا! مى خواهم بدانم، خداوند كدام يك از كارهاى بندگان خود را بيش از همه دوست دارد.
پيامبر(صلى الله عليه وآله) در جواب او مى فرمايد: خداوند، نماز اوّل وقت را بيش از همه اعمال دوست دارد.
آرى، نماز ستون دين و معراج مؤمن است كه به وسيله آن مؤمن مى تواند پله هاى كمال را پشت سر بگذارد و به ملاقات خداوند برسد.
ابن مسعود ادامه مى دهد: اى رسول خدا! بعد از نماز، خداوند كدام كار را بيش از همه كارها دوست مى دارد؟
پيامبر(صلى الله عليه وآله) از اين كه مى بيند، ابن مسعود تا اين اندازه به دنبال كسب كمال است، خوشحال مى شود، رو به او مى كند و مى فرمايد: بعد از نماز، خداوند نيكى به پدر و مادر را بيش از هر كارى دوست مى دارد.
ابن مسعود سؤال مى كند: بعد از آن، خدا چه كارى را بيش از همه كارها دوست مى دارد؟
پيامبر(صلى الله عليه وآله) مى فرمايد: جهاد در راه خدا.[8]
دوست خوبم! اگر خوب در اين سخن رسول خدا(صلى الله عليه وآله) دقّت كنى، مى بينى كه نيكى به پدر و مادر از جهاد در راه خدا بالاتر شمرده شده است.
مگر جهاد در راه خدا، ثواب بسيار زيادى ندارد؟ در روز قيامت يكى از درهاى بهشت مخصوص كسانى است كه در راه خدا جهاد كرده باشند.
با اين حال، دين ما نيكى به پدر و مادر را از جهاد در راه خدا بالاتر مى داند.
بسيار جاى تعجّب است كه ما با وجود پدر و مادر نتوانيم رحمت و بخشش خدا را به سوى خود جذب كنيم، چرا كه از راه نيكى به پدر و مادر مى توان باران مهربانى خدا را به سوى خود نازل كرد.[9]