پيامبر وارد مسجد مى شود، نگاه مى كند كه گروه زيادى از مردم در گوشه اى از مسجد جمع شده اند.
ــ آنجا چه خبر است؟
ــ آقايى كه علم زيادى دارد به مسجد آمده است و مردم به دور او جمع شده اند.
ــ او چه علم و دانشى دارد؟
ــ او شعرهاى زيادى را حفظ است و همه حوادثى كه سال ها قبل روى داده است را مى داند.
ــ اين علمى كه او دارد سودى براى شما ندارد و ندانستن آن نيز ضررى برايتان ندارد.
آرى! پيامبر آن روز به ياران خود ياد داد كه فقط به دنبال علمى بروند كه ارزش يادگيرى دارد، علمى كه دانستن آن سعادت و خوشبختى را به ارمغان بياورد.[13]