در جامعه بعضى افراد را مى بينيم كه مى خواهند سر خدا هم كلاه بگذارند.
از اين سخن من تعجّب نكن، منظور من اين است كه بعضى ها مى خواهند با كارهاى خود خدا را هم فريب بدهند.
امّا افسوس! آنها نمى دانند هيچ كس نمى تواند خدا را فريب بدهد.
چرا كه او بر هر آنچه در قلب ما مى گذرد، آگاهى دارد.
آيا مى دانى چرا من در مورد اين افراد سخن گفتم؟
علّت آن اين است كه يك روز يكى از ياران پيامبر از آن حضرت سؤال كرد: "اى رسول خدا! ما چگونه مى توانيم از سختى هاى روز قيامت نجات پيدا كنيم؟".
پيامبر به او نگاهى كرد و فرمود: "تنها راه نجات اين است كه هرگز نخواهيد خدا را فريب بدهيد، زيرا هر كس بخواهد خدا را فريب بدهد از ايمان بهره اى نخواهد برد و خودش ضرر خواهد نمود".
همه كسانى كه اطراف پيامبر بودند با شنيدن اين سخن تعجّب كردند، آخر چگونه مى شود كه كسى بخواهد خدا را هم فريب بدهد؟
پيامبر كه متوجّه تعجّب ياران خود شد رو به آنها كرد و چنين فرمود:
كسى كه كار خوب و نيكويى را انجام مى دهد، امّا او در نيّت خود اخلاص ندارد، او اين كار را با ريا انجام مى دهد، اين شخص مى خواهد خدا را فريب بدهد، امّا در واقع خودش را فريب داده است.
كارى كه از روى ريا انجام شود نه تنها ثوابى ندارد بلكه عذاب هم دارد چرا كه اين كار يك نوع شرك است.
بياييد از ريا دورى كنيم و كارهاى خود را فقط به خاطر خدا انجام بدهيم.[6]