امام جماعت مسجد "حكيميّه" در شهر بصره (در عراق) هستى، در يكى از روزها وقتى نماز جماعت به پايان مى رسد به تو خبر مى دهند كه يك خانم كه پزشكى معروف است به مسجد آمده است و مى خواهد با تو سخن بگويد.
تو نام آن خانم را قبلاً شنيده اى، او پزشكى ماهر است ولى از اهل سنّت است، تعجّب مى كنى او چطور به مسجد شيعيان آمده است و با تو (كه يك روحانى شيعه هستى) مى خواهد گفتگو كند.
وقتى او با تو روبرو مى شود سلام مى كند و مى گويد: "من نذرى كرده ام كه در مرقد حُرّ مجلسى برپا كنم، از شما مى خواهم به كربلا بروى و حرم حُرّ را زيارت كنى و در آنجا مجلس روضه برپا كنى و روضه حُرّ را براى مردم بخوانى!".
اكنون تعجّب تو زيادتر مى شود، وقتى او تعجّب تو را مى بيند چنين مى گويد: "من به بيمارى سختى مبتلا شدم، هر كارى كه مى توانستم انجام دادم، پيش پزشكان زيادى رفتم، ولى بيمارى ام روز به روز شدّت مى يافت، ديگر نااميد شده بودم، شبى در خواب، آقايى را ديدم كه به من گفت: اگر مى خواهى شفا بگيرى از من كمك بگير! از او پرسيدم نام شما چيست؟ او پاسخ داد: من حرّ شهيد هستم! از او خواستم مرا شفا بدهد، وقتى از خواب بيدار شدم، ديگر اثرى از بيمارى من نبود، من شفا پيدا كرده بودم، پس شروع به تحقيق كردم، فهميدم كه حُرّ يكى از ياران امام حسين(عليه السلام) بوده است، من با كربلا و عاشورا آشنا شدم و پيام آن را درك كردم و اكنون شيعه شده ام. از شما مى خواهم به كربلا برويد و نذر مرا ادا كنيد".
او هزينه برپايى مجلس را به تو مى دهد، تو روز پنج شنبه به كربلا مى روى، هماهنگى ها را انجام مى دهى، شب جمعه كه مى شود، مجلس باشكوهى در حرم حُرّ برگزار مى كنى و روضه حُرّ را مى خوانى و اين ماجرا را هم براى مردم بازگو مى كنى، مدّتى بعد آن خانم هم به كربلا مى آيد و به زيارت حُرّ هم مى رود، او همواره تلاش مى كند تا مردم را نسبت به مقام حُرّ و جايگاه او آشناتر سازد!