چرا اين قدر كم پيدا شده اى؟

چند روزى بود كه يكى از ياران پيامبر(صلى الله عليه وآله وسلم) به اصطلاح، كم پيدا شده بود و زياد به مسجد نمى آمد.
به آن مرد خبر دادند كه پيامبر(صلى الله عليه وآله وسلم) سراغ شما را مى گيرد; براى همين او براى ديدار حضرت به مسجد آمد.
پيامبر(صلى الله عليه وآله وسلم) از او سؤال كرد كه چه شده است كمتر به مسجد مى آيى؟
او در جواب گفت كه بيمارى و فقر، زندگى را بر من مشكل كرده است.
حضرت در جواب فرمودند:
آيا مى خواهى دعايى به تو ياد بدهم كه بيمارى و فقر را از تو دور سازد و سلامتى و ثروت را به سوى تو جذب كند؟
آن مرد در حالى كه از خوشحالى در پوست خود نمى گنجيد در جواب ايشان گفت:
آرى، اى رسول خدا، آن دعا را به من ياد بدهيد.
پيامبر(صلى الله عليه وآله وسلم) فرمود:
اين دعا را بخوان:
تَوَكَّلْتُ عَلىَ الْحَيِّ الذّي لايَمُوتُ، وَالْحَمْدُ للهِ الّذي لَمْ يتَّخِذْ صاحِبَةً وَلا وَلَداً وَلَمْ يَكُنْ لَهُ شَريكٌ في الْمُلْكِ وَلَمْ يَكُنْ لَهُ وَلِىٌّ مِنَ الذُلِّ وَكَبِّرْهُ تَكْبيراً.
به خدايى توكّل مى كنم كه همواره زنده است و نمى ميرد، ستايش مخصوص خدايى است كه شريك و فرزندى ندارد و براى او نگهدارى نيست كه نياز به او داشته باشد و او را بى نهايت بزرگ شمار.
آن مرد اين دعا را حفظ نمود، با پيامبر(صلى الله عليه وآله وسلم) خداحافظى كرد و از مسجد بيرون رفت.
مدتى گذشت و ديگر بار آن مرد به مسجد پيامبر آمد، در حالى كه لبخندى دلنشين به لب داشت.
او خدمت پيامبر(صلى الله عليه وآله وسلم) آمد و عرضه داشت: اى رسول خدا، بيمارى و فقر از من بر طرف شد و اين به بركت دعايى بود كه شما به من ياد داديد.[83]

ديگر روى فقر و تنگ دستى را نديدم

"ابو بصير" كه يكى از ياران امام صادق(عليه السلام) است مى گويد:
فقر و تنگدستى، زندگى را بر من سخت كرده بود، براى همين تصميم گرفتم خدمت امام صادق(عليه السلام) بروم و از آن حضرت بخواهم تا دعايى به من ياد دهد كه روزى من زياد شود.
امام صادق(عليه السلام) اين دعا را به من ياد داد تا بعد از نماز شب در سجده بخوانم:
يا خَيْرَ مَدْعُوٍّ، وَيا خَيْرَ مَسْئُول، وَيا أَوْسَعَ مَنْ أَعْطى، وَخَيْرَ مُرْتَجى، اُرْزُقْني وَأَوْسِعْ عَلَيَّ مِنْ رِزْقِكَ، وَسَبِّبْ لي رِزْقاً مِنْ قِبَلِكَ، إنَّكَ عَلى كُلِّ شَىء قَديرٌ.
اى بهترين كسى كه صدا زده مى شوى، اى بهترين كسى كه به درب خانه ات گدايى مى شود، اى كه عطايت از همه بيشتر است، اى بهترين كسى كه مايه اميد من هستى، روزيم زياد كن و از طرف خودت وسيله اى براى روزيم فراهم ساز، كه تو بر هر كارى توانا هستى.
ابو بصير مى گويد: از آن زمانى كه خواندن اين دعا را شروع كرده ام ديگر روى فقر و تنگدستى را نديده ام.[84]

يا على، اين دعا را بخوان

حضرت على(عليه السلام)، به پيامبر(صلى الله عليه وآله وسلم) عرضه داشت كه اى رسول خدا، من قرض زيادى دارم.
پيامبر(صلى الله عليه وآله وسلم) به او فرمود:
يا على، اين دعا را بخوان، كه اگر قرض تو بسيار زياد هم باشد خدا آن را ادا مى كند:
ألّلهُّمَ أغْنِني بِحَلالِكَ عَنْ حَرامِكَ، وَبِفَضْلِكَ عَمَّنْ سِواكَ.
خدايا، مرا با روزى حلال خودت از حرام بى نياز كن و با فضل و لطف خود از ديگران، بى نياز بگردان.[85]
مناسب ديدم در اينجا سخن شيخ بهايى كه يكى از علماى بزرگ شيعه مى باشد را براى شما نقل كنم:
او چنين نقل مى كند:
من داراى قرض بسيار زيادى شده بودم، بدهكارى من به 1500 مثقال طلا مى رسيد.
بدهكاران به من فشار مى آوردند و من در تنگنا قرار گرفته بودم براى همين شروع به خواندن اين دعا كردم.
هر روز بعد از نماز صبح اين دعا را تكرار مى كردم و گاهى بعد از نمازهاى ديگر هم اين دعا را مى خواندم.
بعد از مدتى كوتاه از راهى كه اصلا باور نمى كردم خداوند همه قرض هاى مرا داد.
افراد زيادى اين دستور پيامبر(صلى الله عليه وآله وسلم) را انجام داده اند و به نتيجه رسيده اند و حتى يكى از علماء از اين دعا به عنوان يكى از معجزات حضرت ياد مى نمود.

من مهربان ترين مهربانان هستم

امام باقر(عليه السلام) هرگاه مى خواست دعا كند و از خدا حاجتى را بطلبد، به سجده مى رفت و در آن حال هفت بار مى گفت:
يا أَرْحَمَ الرّاحِمينَ (اى مهربان ترين مهربانان).
امام صادق(عليه السلام) فرمودند:
هر مؤمنى كه اين عمل را انجام دهد خداوند به آن مؤمن خطاب مى كند: "من آن مهربان ترين مهربانان هستم، حاجت خود را بگو".[86]

در سجده نماز اين دعا را بخوان

امام باقر(عليه السلام) به يكى از ياران خود دستور دادند براى اين كه بركت زندگيت زياد شود در نماز واجب، هنگامى كه در سجده هستى اين دعا را بخوان:
يا خَيْرَ الْمَسْئُولينَ وَيا خَيْرَ الْمُعْطينَ، اُرْزُقْني وَاُرْزُقْ عَيالي مِنْ فَضْلِكَ الْواسِعِ فَإنَّكَ ذوُ الْفَضْلِ الْعَظيمِ.
اى بهترين كسى كه به در خانه ات گدايى مى شود، اى بهترين عطا كننده، ازفضل زياد خود به من و خانواده ام روزى بده، كه تو صاحب فضل بزرگ هستى.[87]


آيا مى خواهى از فقر امان يابى؟

پيامبر(صلى الله عليه وآله وسلم) فرمودند:
هر كس هر روز صد بار اين ذكر را بگويد از فقر در امان شود، ثروت به او روى آورد و درهاى بهشت به سوى او گشوده گردد:
لا إلهَ إلاّ اللهُ الْمَلِكُ الْحَقُّ الْمُبينُ.
معبودى جز خدا نيست، همان خدايى كه حكمران حق و آشكارست.[88]

از ترس بدهكاران از بغداد فرار كردم

"حسين بن خالد" مى گويد:
من در شهر بغداد زندگى مى كردم و داراى قرض بسيار زيادى شده بودم. طلبكاران براى گرفتن پول خود به من فشار مى آوردند.
ايام حج شده بود و من مخفيانه به حج رفتم تا شايد بتوانم امام كاظم(عليه السلام) را ببينم و از آن حضرت راه حلّى براى مشكل زندگى خود بگيرم.
ولى من موفق به ديدار آن حضرت نشدم. براى همين نامه اى براى ايشان نوشتم و اوضاع زندگى خود را براى امام توضيح دادم.
بعد از مدتى نامه اى از آن حضرت به دستم رسيد كه در آن دعايى نوشته شده بود.
امام كاظم(عليه السلام) دستور داده بودند كه اين دعا را بعد از هر نماز، سه بار بخوانم.
من مدتى اين دعا را خواندم و به بركت اين دعا، همه قرض هاى من ادا شد و وضع زندگيم رو به راه شد.
آن دعا چنين بود:
اللّهُمَّ إنّي أسْأَلُكَ بِلا إلهَ إلاّ أَنْتَ، بِحَقِّ لا إلهَ الاّ أَنْتَ، أَنْ تَرْحَمَني بِلا الهَ إلاّ أَنْتَ، اللّهُمَّ إنّي أسْأَلُكَ بِلا إلهَ إلاّ أَنْتَ، بِحَقِّ لا إلهَ إلاّ أَنْتَ، أَنْ تَرْضِىَ عَنّي بِلا الهَ إلاّ أَنْتَ، اللّهُمَّ إنّي أسْأَلُكَ بِلا إلهَ إلاّ أَنْتَ بِحَقِّ لا إلهَ إلاّ أَنْتَ أَنْ تَغْفِرَ لي بِلا إلهَ إلاّ أَنْتَ.
بار خدايا، اى كسى كه معبودى جز تو نيست تو را مى خوانم كه به حق يگانگيت به من رحم كنى، بار خدايا، اى كسى كه معبودى جز تو نيست تو را مى خوانم كه به حق يگانگيت از من راضى شوى، بار خدايا، اى كسى كه معبودى جز تو نيست تو را مى خوانم كه به حق يگانگيت گناهانم را ببخشى.[89]