پيامبر اسلام(صلى الله عليه وآله وسلم) در خيلى از موارد از جبرئيل سؤال مى كرد و جبرئيل هم پاسخ پيامبر(صلى الله عليه وآله وسلم) را مى داد.
پيامبر(صلى الله عليه وآله وسلم) با اين كه خودش عقل كل بود امّا باز هم از جبرئيل سؤال هاى زيادى را مى پرسيد و اين پيام را به ما مى دهد كه سؤال كردن نه تنها عيب نيست بلكه هر چقدر انسان بزرگ تر شود، سؤال هاى او هم بزرگتر و بيشتر مى شود.
حتّى پيامبر(صلى الله عليه وآله وسلم) در شب معراج با برادر خويش جبرئيل مشورت نمود و نظر او را پرسيد.
به جا است كه ما پيامبر(صلى الله عليه وآله وسلم) خويش را الگوى خود قرار دهيم چون در تصميم هاى مهمّ زندگى خويش با ديگران مشورت مى نمود.
به هر حال ما بايد اين دو روش پيامبر(صلى الله عليه وآله وسلم) (سؤال كردن و مشورت نمودن) را بيشتر مورد توجّه قرار دهيم.
اكنون مى خواهم يكى از پرسش هاى پيامبر(صلى الله عليه وآله وسلم) را برايتان نقل كنم:
ـ اى جبرئيل!
آيا مى دانى، خداوند در روى زمين كجا را بيش از همه جا دوست دارد؟
جبرئيل در پاسخ گفت:
"خدا در روى زمين هيچ كجا را به اندازه مسجد دوست ندارد."
آرى، خدا مسجد را به عنوان خانه خود معرّفى كرده است و براى همين وقتى تو در مسجد حضور پيدا مى كنى، مى توانى رحمت خداوند را به سوى خود جذب كنى.
حال يك سؤال ديگر:
ـ افراد زيادى به مسجد مى آيند، در ميان اين همه انسان، خدا كدام يك را بيش از همه دوست دارد؟
كدام يك از آنها در جذب دوستىِ خدا از همه موفّق تر بوده است؟
آيا مى خواهى جواب را از جبرئيل بشنويم؟
ـ آن كس كه زودتر از همه وارد مسجد شود و ديرتر از همه از مسجد خارج شود."
بيا سعى كنيم همواره قبل از اذان، وارد مسجد شويم و خود را براى خواندنِ نماز آماده سازيم.
وقتى نماز برپا مى شود، كسانى كه با عجله به سوى مسجد مى آيند، نمى توانند آن تمركزى كه براى نماز لازم است، داشته باشند.
امّا اگر ما زودتر از اذان و اقامه نماز به مسجد بيايم و در صف نماز بنشينيم و از غوغاى زندگى روزانه، لحظه اى فاصله بگيريم، بهتر و راحت تر مى توانيم از حضور خود در مسجد بهره بگيريم.
همين طور سعى كنيم بعد از تمام شدن نماز جماعت مقدارى در مسجد بمانيم و به دعا بپردازيم و با صاحب خانه راز و نياز كنيم.
در اين صورت است كه خداوند ما را بيش از همه دوست خواهد داشت و ما اثرهاى اين دوستى خدا را در زندگى خود خواهيم ديد.[8]
آيا مى دانى خداوند در مورد بنده اى كه پس از نماز بلافاصله از جاى خود برمى خيزد چه مى گويد؟
پس خوب گوش كن.
اين صدا، به گوش مى رسد; من به اين بنده خود كارى ندارم، چرا كه او هم به من كارى ندارد، حرف هايش را در نماز زد ولى بدون خواستن چيزى از من، بلند شد و به دنبال كار خود رفت.
حال كه مى دانيم خداوند دعا كردن و نياز كردن با او را خيلى دوست دارد پس سعى كنيم تا بعد از نماز با او راز و نياز كنيم و رحمت خدا را به سوى خود جذب كنيم.